Editoriale

li

Vëndi im po zbrazet

Shqipëria po kalon momentet më të vështira në të gjithë historinë e ekzistencës së saj. Njërëz që shesin gjithçka dhe ikin duke lënë nga pas veç dëshpërim. Shpopullimi që po ndodh sot është më i madhi i të gjitha kohrave. Më i madh se ai kur erdhi turku. Më i madh se ai kur erdhi italiani apo gjermani. Më i madh edhe se vetë imagjinata e çdo studiuesi e historiani.

 Vendi im po zbrazet. 

100 000 fëmijë më pak në bankat e shkollës. Çdo ditë femijë të tjerë që ikin prej saj. 

Të kuptosh realitetin politik, social dhe ekonomik të Shqipërisë së ditëve të sotme nuk të duhet shumë mund. Ngjashmëria e tipareve të forcave politike tradicionale dhe mënyra e përshfaqjes së dialektikës së tyre përmblidhet në akuza dhe kundër-akuza të ndërsjellta. Filozofia e moralit politik ka vdekur e bashkë më të edhe kauzat. Ka vetëm ambicje për pushtet, fenomen që ndan dhe bën bashkë miq dhe amiq të betuar, koalicione dhe grupe individësh. Në këtë bashkësi duhet të jesh me fat, ose i përfshirë në aferra dhe klane mafize që të mund të dalësh nga nënbashkëshia e të shtypurve, pra e atyre qytetarëve të tjeshtë që ose vetëm paguajnë taksa… ose vetëm shesin votën. Në këtë sistem të ngritur mbase prej kohësh, shumë i janë përshtatur statuskuosë së tyre. Mendoj se atyre as që ju intereson sistemi politik ku jetojnë, madje as vetë Demokracia dhe Shteti i së Drejtës, madje as shkelja e ligjeve. Guximi për të ruajtur vlerat me ç’do çmim është për ta një sakrilegj i pamundur. Në fakt, pjesërisht i’u jap të drejtë individëve që emigrojnë për të gjetur gjetiu vendin e endërrave të tyre. Është më mirë ta gjesh gati një të tillë sesa ta ndërtosh atë…, por pikërisht këtu fillon problemii kësaj filozofie mendimi. Largimi nga problemi nuk e zgjidh përfunimisht atë, madje e bën më të thellë. Ngritja dhe konsolidimi i institucioneve të Demokracisë ka qenë dhe do të jetë e vështirë dhe e ndërlikuar sa vetë ky sistem, por Historia na tregon se popujt që kanë sakrifikuar gjenerata në ndërtimin e Shtetit të së Drejtës, sot gëzojnë lumturi sociale dhe zhvillim, pavarësisht nivelit të komponentevë të tyre. Shoqëria Shqiptare pas afro 30 vite tranzicion politik tregoi se nuk ishte e aftë të ndërtojë kohezion social, politikë dhe ekonomikë. Demokracia Shqiptare është lehtësisht e ç’montueshme. Brishtësia e këtij sistemi që vetëm emrin ka të tillë, nuk është çudi që të prodhojë çudira nga më të padëgjuarat në planet. I pakënaqur në mënyrë sistematike me maxhorancat qeverisëse që kanë drejtuar vendin tonë, ç’do kush mund të njësojë këdo me këdo. Të analizosh ftohtësisht të majtën dhe të djathtën shqiptare nuk gjen jo vetëm pika fondamentale të përbashkëta mes tyre, por njëherësh unifikon këto forca politike në mjaft aspekte. Mënyra e qeverisjes, burokracia, arroganca dhe korrupsioni kapilar janë anamneza e qeverive shqiptare që nuk mundën dot të ndërtojnë institucionet për zhvillimin e jetës së qytetarëve të vendit. Si bashkë themelues i organizatës politike “Libra”, sot jam më shumë i bindur se asnjëherë tjetër se rrugëtimi i shpresës së shqiptarëve nuk do të jetë më në dorë të partive politike tradicionale. Nisja e procesit të Vettingut do të kulmojë me shkërrmoqjen e të paprekëshmeve, e atyre “peshqëve të mëdhenj” që diktojnë diametrin e lakut në grykën e qytetarit të thjeshtë. Ky proces do të shoqërohet me një luftë të vërtetë, por edhe me kanibalizëm të ndërsjelltë politikë, që gjithmonë do të përfundojë më fitorën e atyre që do të jenë zgjuar dhe do të kontribojnë në ndërtimin e themeleve të gjeneratës së re të Shtetit Shqiptar. Optimizmi për këtë skenar nuk është vetëkënaqësi, por rrjedhojë e arsyeshme e analizës së fakteve dhe ngjarjeve që ndodhin ç’do ditë në këtë vend. Kjo është arsyeja se përse e vjetra do të marrë fund përgjithmonë, sado përbindëshe na shfaqet. E për këtë arsye ç’moj se qytetarët që përkrahin frymën e organizatës politike “Libra” janë në anën e duhur të ekuacionit. Sot, nuk ka më të panjohura, ç’do gjë që mbulohet apo mbahet e fshehtë vetëm sa reklamohet për tu shfaqur më e plotë në vijim. Të mendosh se përfundimi i procesit të Vettingut do të përjashtojë vetëm gjyqtarët dhe prokurorët e korruptuar; do të thotë të mos kesh kuptuar se si funksionon kordoni umbilikal i politikës së korruptuar dhe sistemit të kalbur të drejtësisë shqiptare. Nuk kam qënë asnjëherë më shpresëplotë se tani, për përfundimin e këtij skaneri morali, aftësie dhe drejtësie, që padyshim pa rolin e SHBA do të ishte thjesht utopi. Kur mendoj për ata qytetarë që nuk e shitën votën e tyre dhe votuan për herë të parë për “Librën”, sjell në mendje guximin e pashoq për t’i bërë ballë joshjeve nga më të ultat të përfaqësuesve të partive tradicionale. Nuk ka se si të mos ndjesh krenari dhe shpresë për të ngjashmit e tu, që tentojnë dhe guxojnë të sakrifikojnë ç’do gjë në emër të së ardhmes së përbashkët. Ky guxim i anëtarëve “Libra” është kontribuli më i mirë që mund t’i bëhet shoqërisë sonë, Kombit dhe ardhërisë së tij. Motivimi i filozofisë “Libra” sado i vështirë që të jetë në adoptim, ka të sigurtë rrugëtimin e tij për të dalë fitues në kushte gare të barabartë dhe në barazi armësh politike. Kjo është koha e artë e atyre që mendojnë se tradicionalja e ka vendin vetëm në muze, dhe e reja në sheshet, rrugicat dhe familjet shqiptare për të sjellë për këdo Demokracinë e gjeneratës së re. Mbase thirrja për sot nuk është të vetëflijohemi për ta ndërtuar modelin ku do të jetojnë brezat e ardhëshëm të kësaj toke, por ndërgjegjesimi më i mire, nis nga refuzimi i të vjetrës, shembull që nisi dhe vijon me organizatën politike “Libra”.
Më 29 Nëntor 1944, shqiptarë të të gjithë brezave mposhtën përfundimisht forcat pushtuese fashiste, duke e çliruan tërësisht Shqipërinë nga forcat pushtuese më çnjerëzore dhe më të tmerrshme në historinë e njerëzimit. Ky ishte rezultati i përpjekjes mbarëkombëtare të shqiptarëve të bashkuar nëpërmjet Frontit Antifashist Nacional-Çlirimtar në Luftën e Dytë Botërore. Një fakt i pamohueshëm. Fashizmi është njolla më e zezë e historisë së njerëzimit. Fashizmi ishte një lajthitje e madhe që popujt e botës e paguan me një numër tmerrësisht të madh viktimash. Fashizmi ishte mishërimi i shkatërrimit të fuqive prodhuese dhe krijuese të njerëzve, deri në shfarosje popujsh. Qëllimi i fashizmit ishte nënshtrimi i popujve nëpërmjet gjenocidit (shfarosjes në masë) dhe asgjësimit të mendimit të lirë, që nuk përputhej me ideologjinë çnjerëzore fashiste. Me pak fjalë fashizmi ishte çmenduria, që do të shkatërronte njeriun. 29 Nëntori apo Dita e Çlirimit të Shqipërisë ka një domethënie shumë të madhe për popullin shqiptar. E para, vajza e djem të rinj por edhe gra e burra të guximshëm, pavarësisht vështirësive ekonomike dhe terrorit të makinerisë fashiste, u organizuan nëpërmjet Frontit Antifashist Nacional-Çlirimtar për t’iu kundërvënë fashizmit dhe për të qenë zot të vendit të tyre. E dyta, vajza e djem të rinj por edhe gra e burra të guximshëm, treguan virtytet më të larta njerëzore duke luftuar deri në vetëflijim kundër makinerinë çnjerëzore fashiste, dhe duke u rreshtuar në anën e triumfit të vlerave njerëzore, pra në anën e Aleatëve (koalicioni antifashist që rezultoi fitues). Së treti, organizimi nëpërmjet Frontit Antifashist Nacional-Çlirimtar tregoi se i bashkuar populli shqiptar mund të arrinte fitore të jashtëzakonshme edhe ndaj një makinerie çnjerëzore ekonomikisht dhe ushtarakisht jashtëzakonisht të fuqishme siç ishte fashizmi, dhe mbi të gjitha tregoi se mund të fitonte ndaj kësaj makinerie çnjerëzore. 29 Nëntori ka edhe një vlerë shumë të madhe historike, pasi Shqipëria edhe pse një vend i vogël, ishte nga të paktat vende që u çlirua nga pushtuesit fashist më forcat e veta. E pra, kjo datë na frymëzon të kujtojmë potencialin e madh njerëzor të paraardhësve tanë, pavarësisht disavantazhit tejet të madh teknologjik dhe ekonomik që kishin, për të ngadhënjyer mbi një armik të tmerrshëm çnjerëzor, gjakatar dhe shfarosës siç ishte pushtuesi fashist. Një tjetër ngjarje shumë të rëndësishme që na kujton 29 Nëntori, mendoj se është fakti që shqiptarët mbrojtën edhe shumë familje hebreje gjatë Luftës së Dytë Botërore. Ky fakt duhet të bëjë që ne si shqiptarë të jemi shumë krenarë, pasi kemi treguar vlerat më të madha të mundshme të një shoqërie të qytetëruar: mbrojtjen e jetëve njerëzore. Ndërsa në shumë vende të botës gjatë pushtimit fashist, hebrejtë u persekutuan dhe u shfarosën, në Shqipëri njerëz të guximshëm sakrifikuan deri edhe në ekzistencën e tyre për të mbrojtur hebrenjtë. Të gjitha sa u thanë më lartë, në ditët e sotme duhet të kujtohen dhe të na vlejnë si mësim, i cili na tregon se potenciali i shqiptarëve është i jashtëzakonshëm dhe nuk ka asnjë pengesë, sado e madhe të jetë ajo, që të mos mund të tejkalohet kur ka bashkim dhe organizim. Le të jetë 29 Nëntori 1944 apo Fitorja e shqiptarëve në Luftën Antifashiste Nacional- Çlirimtare një udhërrëfyes i përhershëm që na kujton se me punë dhe përkushtim arrihet gjithçka.
U bashkova me kete parti le te themi qe ne fillesat e saj pasi me pelqenin idete, sidomos mbeshtetja qe shfaqte mbi shtresen e varfer e te mesme. Si mua u bene pjese shume qytetare te tjere te thjeshte, pa eksperience politike por me deshiren e madhe per te dhene kontributin personal ne kete nisme . Me aq pak kohe sa kishim mberritem te blidhnim 19.756 mije vota ne zgjedhje, por nuk u perfaqesuam dot ne parlament, ose me vjen me natyrshem te them nuk u perfaqesova ne parlament. Ne internet para disa ditesh qarkullonte nje foto e nje copez letre ku mbi te ishte shkruar “ Nuk japim veresie, vete e shite voten” Nje fjali qe do te thote shume, le te kuptosh shume. Heshta, nuk e shperndava as nuk komentova mbi te, zgjodha heshtjen si reagim. Ndoshta keshtu populli Shqiptar do e kuptoj se cberi, se ke votoi. Reagim eshte dhe heshtja jo?! • E megjithate vendosa te vazhdoj te jem pjese e kesaj partie, te mos largohem. Por edhe sikur kjo te ndodhe ne te ardhmen, nuk kam pse te derdh helm mbi nje shtepi ku kam banuar. Nuk kam pse te shemtoj me fjale orendite e shtepise, nuk kam pse te hedh balte mbi njerezit e saj, nuk kam pse shtremberoj te verteten. Sepse dy prinder ndahen femija duhet te shaj njerin nga prinderit? Ai qe vendosi ndarjen? Duhet te spekuloj mbi shtepine, mbi prinderit mbi pjestaret e familjes?Jo, une zgjodha familjen, te vazhdoj te jem me ate, te mos ndryshoj mbiemer. Pakenaqesite vijne nga pritshmerite e medha. Po si kudo duhet te presesh.” Duhet te mbjellesh pa te korresh” thote populli. Po edhe kur vjen momenti I korrjes ka produkte qe vetem pas disa vitesh e japin prodhimin e tyre, nderkohe ty te duhet te jesh aty,te kujdesesh per ate, ne zhvillimin e saj, ne mbrojtjen e saj qe ne fund ti te perfitosh nje prodhim sa me cilesor e sasior. E derisa kjo dite te vij une jam aty, me vullnet te lire aty, me dinjitet aty, me integritet aty.Prandaj jam Libra qe kjo parti te vazhdoj rrugetimin e saj, te jape pak shprese ketij vendi, te jete nje alternative per popullin e vendit tone.